تأثیر دو شیوه آزمون تشریحی و چندگزینه ای بر رویکردهای مطالعه و راهبردهای آماده شدن برای امتحان

مقدمه: رویکرد مطالعه و یادگیری یکی از عوامل مؤثر در پیشرفت تحصیلی فراگیران است که تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله نوع سنجش عملکرد فراگیران قرار دارد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آزمون های چندگزینه ای و تشریحی بر رویکرد مطالعه و راهبردهای آماده شدن برای امتحان دانشجویان پرستاری مامایی انجام شده است. روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 124 نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در ترم اول سال 91-90 انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه دانشجویان مشمول سنجش با سؤالات چندگزینه ای یا تشریحی تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات دو پرسشنامه رویکردهای مطالعه (32 سؤال) و راهبردهای آماده شدن برای امتحان (28 سؤال) بود که روایی و پایایی آنها بررسی و تأیید شد. دانشجویان پرسشنامه ها را در دو نوبت، یک بار در اولین جلسه کلاس و بار دوم در پایان ترم تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t زوجی استفاده شد. نتایج: میانگین نمره رویکرد عمقی مطالعه دانشجویان مشمول روش سنجش تشریحی در ابتدای ترم 37/0±70/3 و انتهای ترم 33/0±75/3 بود که تفاوت معنادار آماری داشت(008/0, p=73/2t=). مقایسه میانگین نمرات رویکردهای مطالعه دانشجویان به تفکیک جنس نشان داد که بین نمره رویکرد عمقی مطالعه دانشجویان دختر مشمول روش سنجش تشریحی در ابتدا (37/0±66/3) و انتهای ترم (34/0±73/3) تفاوت معنادار وجود دارد (001/0, p=50/3-t=). بین میانگین نمرات رویکردهای سطحی مطالعه دانشجویان پسر مشمول روش سنجش چندگزینه ای در ابتدا (46/0±34/3) و انتهای ترم (60/0±63/3) نیز تفاوت معنادار آماری مشاهده شد (05/0, p=3/2t=). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از سؤالات تشریحی دانشجویان را به سمت رویکرد عمقی مطالعه سوق می دهد. توصیه می شود اساتید با استفاده بیشتر از سؤالات تشریحی به افزایش رویکرد عمقی مطالعه کمک نمایند.